​

​

Zofia Ławrynowicz to istna poeta doctus. Z zawodu pedagog, z pasji artystka i działaczka kulturalna. Jeszcze z innej strony - samorządowiec i Posłanka na Sejm VII i VIII kadencji. Tu jednak lista jej osiągnięć i zdolności się nie kończy. Z zamiłowania do nieustannego rozwoju, Zofia Ławrynowicz zdobyła dodatkowo tytuł menadżera kultury, zrobiła specjalizację w zakresie emisji i higieny głosu oraz ukończyła podyplomowe studia logopedii i terapii pedagogicznej. Na wykształceniu i doświadczeniu zawodowym nie kończy się jednak wyjątkowość Zofii. Przede wszystkim bowiem ta wyjątkowa kobieta jest związania od „zawsze” ze światem sztuki. Występowała bowiem przez szereg lat jako piosenkarka poezji śpiewanej. I ma w tej materii nie byle jakie dokonania i doświadczenie. 

 

Zofia Ławrynowicz w 1992 roku zdobyła między innymi I miejsce i nagrodę Ministra Obrony Narodowej na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, następnie zaś I miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Kabaretowej w Ostrołęce. Najważniejszymi jednak momentami w jej drodze artystycznej były zaproszenie Dyrektora Piwnicy pod Baranami Piotra Ferstera i żyjącego jeszcze wówczas Piotra Skrzyneckiego do występu gościnnego w krakowskiej Piwnicy Pod Baranami. Drugim był sukces bez precedensu - w 1993 roku, Zofia Ławrynowicz zdobywa I miejsce na pierwszym Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Żydowskiej w Warszawie – przewodniczącym jury był wówczas prof. Aleksander Bardini, który dostrzegł w młodej pieśniarce wielki talent i charyzmę. Na zaproszenie profesora rok później Zofia została finalistką prestiżowego Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu oraz dostała angaż w legendarnym koncercie "Żydowskie drogi”, który był prezentowany na wielu scenach w Polsce.

​

Udział w niezliczonej ilości festiwali i koncertach zaowocował bezcennymi doświadczeniami i znajomościami ze znakomitymi artystami. Na przestrzeni lat Zofia współpracowała z najlepszymi w branży poetyckiej muzykami i artystami, m.in. z Janem Poprawą, Bogusławem Sobczukiem, Janem Tylmanem czy zespołem „Czerwony Tulipan”.Zofia koncertowała w całej Polsce m.in. w Teatrze „Bagatela” w Krakowie, Teatrze Żydowskim w Warszawie, Teatrze Polskim w Poznaniu, na Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. Występowała również poza granicami kraju, m.in. w Bułgarii i w Niemczech. W tym ostatnim kraju została dostrzeżona i nagrodzona w 2002 roku przez niemiecką fundację „Guldenholm" prestiżową nagrodą „Od mieć do być” za tworzenie pomostów kulturalnych między Polską i Niemcami.

​

Kiedy zakończyła karierę solową, poświęciła swoje życie kulturze, sztuce i kształceniu młodych talentów. W swoim rodzinnym Stargardzie założyła Zespół Piosenki Literackiej „Poetica”, który prowadziła przez 20 lat. Soliści "Poetici" byli przez wiele lat najlepszymi wykonawcami poezji śpiewanej w województwie zachodniopomorskim, nagradzani wieloma wyróżnieniami i nagrodami. A także laureatami wielu przeglądów i festiwali o randze ogólnopolskiej. Zespół koncertował w kraju i za granicą.

​

Swoje doświadczeni przekuła w pracę społeczną. Jako Przewodnicząca Komisji Kultury i Oświaty w Radzie Miejskiej zorganizowała wiele koncertów i akcji charytatywnych na rzecz bezdomnych, ubogich i zwierząt ( m.in. „Podziel się wigilią”, „Wigilia dla samotnych”). Wspierała również działania na rzecz kultury i sportu (stypendia dla młodych artystów i sportowców, cykliczna impreza dla seniorów „ Marsz Seniora).

​

Zainicjowała i reaktywowała po latach w swoim regionie konkurs Lady D. czyli Dama Niepełnosprawna dla kobiet pomagających osobom niepełnosprawnym. Lady D. to nie tylko kobieta pomagająca osobom niepełnosprawnym, ale też taka, która sama jest niepełnosprawna. Laureatki udowadniają, że niepełnosprawność nie jest żadną przeszkodą w angażowaniu się w życie społeczne i kulturalne. Zofia Ławrynowicz została również ambasadorem ogólnopolskiej kampanii "Dotykam=Wygrywam", która ma na celu zwiększenie świadomości kobiet w sferze samobadania piersi.

​

Zofia Ławrynowicz zaangażowała się również w politykę - od lat wspierała lokalne projekty artystyczne i społeczne w województwie zachodniopomorskim, co zaowocowało tym, iż została pierwszą kobietą-posłem pochodzącą z rodzinnego Stargardu. Jako posłanka stworzyła w Sejmie i prowadziła aktywnie Zespół Wspierania Inicjatyw Kulturalnych. Efektem pracy był cykl wydarzeń kulturalnych i wystaw w Sejmie ukazujące twórczość wielu wspaniałych Artystów polskich i nieocenioną rolę dla kultury polskiej ( „Fredro w Sejmie”, „Schaeffer w Sejmie”, „Kaczmarski w Sejmie”, konferencja „Rok Kolberga- i co dalej ?”). Jako członkini sejmowej Komisji Kultury i Edukacji aktywnie angażowała się w promocje kultury polskiej w kraju i za granicą. W strukturach samej partii była odpowiedzialna za kulturę oraz edukację. W roku 2019 w związku z kontrowersjami i nierównym traktowaniem kobiet ze strony kolegów z partii Zofia Ławrynowicz, w ramach protestu i solidarności z kobietami zrezygnowała z kandydowania do Sejmu, wystąpiła ze struktur partii i opuściła świat polityki aby całkowicie oddać się działalności kulturalnej.

​

Jej najnowszą pasją jest psychotronika i holistyczne podejście do człowieka. Stąd też swoje zainteresowania w tej mierze rozwija w Akademii Wiedzy Holistycznej i Instytucie Psychologii Stosowanej oraz licznych warsztatach i szkoleniach.

​

Od roku 2018 wraz ze swoim synem Maksymilianem Ławrynowiczem powołała do życia wyjątkowy projekt - Fundację Projekt Kobiety. Zofia pełni w niej rolę doradczą oraz honorową. To ona tradycyjnie, w imieniu Zarządu, Ambasadorek oraz Kapituły Honorowej wręcza każdego roku statuetkę "Trzy Mojry", która fundacja tradycyjnie przyznaje raz w roku wyjątkowym kobietom. Zofia otwiera również najważniejsze Eventy Fundacji - wystawy, finały projektów i koncerty.

​